Jako izolacja przeciwwilgociowa w budownictwie, do stosowania na lub pod podłogami lub płytami stykającymi się z gruntem lub w ścianach w celu zabezpieczenia przed wodą niewywierającą ciśnienia hydrostatycznego przechodzącą z gruntu do środowiska zewnętrznego.

Niedozwolone jest stosowanie papy izolacyjnej:

• w pokryciach dachowych;
• w izolacjach wodoszczelnych narażonych na działanie wody pod ciśnieniem;
• do wykonywania izolacji pionowych podziemnych części budynków i ścian;
• do wykonywania paraizolacji;
• izolacji poziomych tarasów;

Wyrób do izolacji przeciwwilgociowej TYP A.

Rolki papy należy przewozić krytymi środkami transportu, w jednej warstwie, w pozycji stojącej, zabezpieczone przed przewracaniem się, przemieszczaniem i uszkodzeniem podczas transportu. Przechowywać pod zadaszeniem lub co najmniej w warunkach chroniących przed nadmiernym nasłonecznieniem i zawilgoceniem, z dala od źródeł ciepła.

Wykonanie izolacji wodochronnych z zastosowaniem papy powinno odbywać się według projektu technicznego opracowanego zgodnie z obowiązującymi przepisami budowlanymi z uwzględnieniem szczegółowych wytycznych zawartych w instrukcjach producenta.

Prace dekarskie należy prowadzić w temperaturach od +5C do +35C. Przed użyciem papa powinna być rozwinięta i rozprostowana. Podłoże musi być czyste, równe, wolne od zanieczyszczeń o wilgotności nie większej niż 5%.

Przy wykonywaniu izolacji mocować lepikiem asfaltowym na gorąco lub na zimno na zakłady o szerokości co najmniej 10cm. Papę należy stosować zgodnie z aktualnie obowiązującymi regulacjami prawnymi z zakresu budownictwa, (w tym z aktualnymi normami z uwzględnieniem wytycznych producenta) przez osoby wykwalifikowane w zakresie wykonywania robót izolacyjnych, a gdy to konieczne pod nadzorem osoby uprawnionej. Regulacje prawne z zakresu budownictwa, normy oraz projekt inwestycji budowlanej należy traktować zawsze jako dokumenty nadrzędne w stosunku do wytycznych producenta.